فراگ یک موشک غیر هدایت شونده است، در اصل یک سیستم توپ‌خانه دور برد می باشد. زاویه و مسیر پرتاب برای اصابت راکت به هدف مورد نظر از همان ابتدای پرتاب بر اساس یک سری معادلات ریاضی تعیین می شود. سیستم‌های راکت در مدل‌های اولیه سیستم‌های بی ثباتی بودند، دقت آنها بسیار کم بود و تنها استفاده از کلاهک هسته‌ای می توانست این دقت کم را تا حدودی جبران نماید. برد موشک در مدل‌های اولیه فراگ برای درگیری با اهداف استراتژیک کافی نبود؛ در نتیجه پیاده‌نظام مجبور بود برای قرارگیری اهداف در برد جنگ افزار لانچرها را به خطوط دشمن نزدیک نماید.

 

كشور: فدراسیون روسیه 

نام ثبت شده: R-65/70 ، Luna ، FROG-7

گروه بندی: BSRBM

زمان ورود به خدمت: 1965 

جايگاه: متحرک

طول: 9.40 متر

قطر: 0.54 متر

وزن پرتاب: 2485 كيلوگرم

تعداد کلاهک: 1 عدد ، 200 - 457 کیلوگرم

سر جنگي: Nuclear 3-200 kT , HE , chemical , submunitions

برد: 68 کیلومتر

پيشرانه: 1 مرحله‌ای سوخت جامد

وضعیت: عملیاتی

مدتی بود که عراق شهر دزفول را هر شب مورد اصابت  موشکهای "فراگ" قرار می داد. آنچه مسلم بود این موشک‌ها از داخل عراق شلیک نمی‌شدند، بلکه این شلیک‌های از نقطه نزدیکتری انجام می‌گرفت. آرزو داشتم خدا توفیقی به من بدهد تا بتوانم پایگاه موشکی عراق را منهدم کنم. ولی از قرار معلوم عراقی‌ها پایگاه ثابتی نداشتند و هر از چند گاهی از نقطه‌ای شهر دزفول را می‌زدند. 

یک روز به من ابلاغ شد با شهید "محمد رضا نمکی" برای انجام مأموریتی به اطراف دزفول اعزام شویم. بلافاصله برای انجام مأموریت به نقطه مورد نظر  به پرواز درآمدیم. در راه چشمم به یک کامیون افتاد. کامیون مشکوک به نظر  می‌رسید. خود را به کامیون نزدیک کردم.

 

 

 

خدمه‌های آن از کامیون پیاده شده و شروع به فرار کردند. این وضع مرا بیشتر به شک انداخت. خود را به خدمه در حال فرار نزدیک کردم،  آنها یونیفورم نظامی عراقی به تن داشتند. بلافاصله آنها را به رگبار بستم. پس از آن دوری زده و کامیون مزبور  را مورد هدف قرار دادم. راکت به کامیون اصابت کرد ولی انفجاری رخ نداد. با توجه به اینکه مهمات‌مان را برای مأموریت ابلاغی لازم داشتیم لذا  صرف نظر کرده و به راه خود  ادامه دادیم.

 پس از انجام مأموریت وقتی به پایگاه برگشتیم گزارش مأموریت و زدن کامیون را با هم دادیم. مسئولان عملیات با شنیدن موضوع کامیون بلافاصله عکسهایی برای من آوردند. من با دیدن عکسها  و تطبیق ذهنی کامیونی که دیده بودم ، تأیید کردم که دقیقاً همان کامیون بوده است. مسئول عملیات بلافاصله با ستاد شهید چمران صحبت کرد و از آنها خواست که هر چه سریعتر برای تخلیه  کامیون مورد نظر بروند.

 

 

از صحبت های افسر عملیات متوجه شدم کامیون مورد نظر سکوی سیار پرتاب موشک فراگ است  که هر شب توسط آن شهر دزفول را نشانه می رفتند. از اینکه این توفیق اتفاقی نصیب من شده بود، شکر خدا را بجای آوردم.

مسئول عملیات گفت: حسین آقا! اگر موشک شما بر روی کامیون منفجر می‌شد احتمال داشت موشک فراگ آن به طرف دزفول شلیک بشه و حتی ممکن بود خود شما هم آسیب ببینید. با شنیدن حرفهای او متوجه شدم که از یک خطر حتمی نجات یافته بودم، لذا نذر کردم دو رکعت نماز شکر بجای آورم.